Xian&Jzh:Van een blauwe tent naar het blauwe water

Xi'an
Vanuit Beijing pakten wij om 20.15u onze eerste nachttrein richting Xi'an. Het moment dat wij onze 4-persoonscoupé binnenstapten zullen wij nooit meer vergeten; twee glunderende Chinezen die van ongeloof naar ons, naar elkaar en weer naar ons keken konden hun geluk niet op. Zo verrukt als zij waren bij het zien van deze foreigners maakten zij een reeks foto's van ons met uitspraken als 'you are so beautifull' als ondertitels. Na deze ongekende inspanning (het is wat, al die aandacht) werden wij beloond met een welverdiende nachtrust tot maarliefst 9.00u.

Xi'an, een stadje omringd door een eeuwenoude stadsmuur, was ons uitstappunt. Aangezien Shanghai en Beijing al voor een inslag in onze portemonnee hadden gezorgd, viel ons oog eerder al via internet op een zeer aantrekkelijk aanbod; Hua qiu ku youth hostel east street branch - ligt ook zo lekker gemakkelijk in de mond - bood een overnachting aan in een 2persoons tent voor slechts 20 Yuan (nog geen 3 euro). De hondenpoep die er volgens de reviews zou liggen namen wij dan maar voor lief. En zo geschiedde het. Na een must see bezoek aan het terracottaleger lagen wij, klappertandend en omringd door dekens en elkaar, in onze tent... én in hun washok notabene! Met deze bijzondere wending waren wij blij toe, want het regende 's nachts honden en katten en de thermometer kwam niet verder dan 8C. Een nacht om nooit te vergeten!

Een wekker was bij nader inzien die ochtend overbodig, gezien de Chinezen die elk nachtelijk uur luidruchtig hun wasje kwamen draaien. Met donkere kringen onder onze ogen, liepen wij dan ook om 6.30u de tent uit om onze eigen gecreëerde dagtrip invulling te geven; een bezoek aan de grotten van Longmen in Luoyang! De G-trein - waarbij wij in 1.45u een afstand van 300km aflegde - bracht ons naar deze bezienswaardigheid. Prachtig om te zien hoe immens grote buddha's uit rotsen gehouwen zijn. Hier wilden wij foto's van! De bewakers en een Chinees vrouwtje dachten hier net zo over bij ons aanzien. Dit had wederom een fotoreportage tot gevolg met familie Chinees. Na de east- & westside, de tempel en de courtyard te hebben aanschouwd vervolgden wij onze weg terug. De buschauffeur dacht hier echter anders over, waardoor wij wanhopig met ons treinkaartje in de hand langs de snelweg werden gedropt. Een jong Chinees stel heeft ons uiteindelijk richting het treinstation begeleid. Met een foto als beloning was het alsof het winnende lot in hun handen lag; Gaston is er niets bij.

Na een 2e memorabele nacht in onze 'tentinhetwashoktussendehondenshit' stapten wij om 7.05u op het vliegtuig. Met vol enthousiasme hadden wij 1,5 dag ervoor een vlucht geboekt naar Jiuzaighou om het national park in te trekken (wij willen na het stadse juist natuur!). Helaas ontdekten wij een fractie later pas dat de weersverwachting tussen de -3C en 10C lag met sneeuw. Geen wonder dat de weegschaal bij de bagage drop off een historisch laag gewicht aangaf. Als Michelin mannetjes zetten wij koers richting de naar verwachting Syberisch-achtige grond. Vanuit het vliegtuig kwamen de besneeuwde bergtoppen ons tegemoet, maar eenmaal geland bleek niets minder waar te zijn. Een stralende zon, wapperende gebedsvlaggetjes en wilde natuur sierden ons vizier. Het leek Tibet wel!

Jiuzhaigou
Een plek die rijk is om zijn national park met kristalheldere meren, alsof er 'een spiegel in 1000 stukjes is gebroken' aldus de Lonely Planet. Een bezoek hieraan maakte onze verwachtingen meer dan waar. Nadat wij om 8.00u de helft van de entreeprijs hadden betaald (doordat onze zorgverzekeringspas werd geaccepteerd als studentenpas: FANTASTISCH! Dit gaan wij vaker proberen, zij kunnen de tekst op onze pasjes toch niet lezen), startte onze hike richting de top. Talloze meren waaronder Mirror Lake, Panda Lake en Crystal Lake lagen op onze route. Vanaf een centraal punt bracht een bus ons verder naar 4300m hoogte en stapten wij in de besneeuwde omgeving uit waar het azuurblauwe water nóg mooier uitkwam. Echt adembenemend! Dit was het vliegticket meer dan waard! Overigens hebben wij in het vliegtuig onze eerste landgenoten ontmoet (Eveline en Frank uit Utrecht) en hebben wij elkaar sindsdien niet meer losgelaten. Zowel in het Friendship hostel als tijdens de hike in het national park en in de bus richting onze volgende bestemming Chengdu sloegen wij de handen ineen. Eén voor allen, alles voor de NL'ers!

Wist je dat:
- wij de Chinezen tot nu toe als ultra schoon ervaren? Er wordt zelfs onder je voeten door gedweild op het treinstation en er wordt overal con-ti-nu geveegd. Hier kunnen wij in NL nog wat van leren.
- hoe verder wij de steden achter ons laten, hoe minder men bekend is met de Engelse taal?
- veel Chinezen überhaupt niet begrijpen dat wij geen Chinees spreken?
- het Friendship hostel zijn naam eer aan doet? Mega goede service (ze geven je zelfs jassen voor de hike) en vermakelijke gitaarliedjes in de avond. Tip!
- Xi'an en Jiuzhaigou beduidend goedkoper zijn dan Shanghai en Beijing? Dit geeft goede hoop, aangezien wij verder richting het zuiden gaan afdalen.
- wij onze Chinese vocabulaire beduidend hebben uitgebreid? Naast 'ni hao' (hallo) en 'she she' (dankjewel) kunnen wij nu ook 'toi poi chie' (sorry), 'po korchie' (graag gedaan), 'sjongve pastape' (fantástisch!) en 'quauate' (stomme jongen), even de spelling daargelaten.
- het Point it-boekje ons al verscheidene keren goed van pas is gekomen? Een plaatje zegt vaak al meer dan tien gebaren.