Chengdu&Lijiang: Wij stijgen naar hogere sferen!

Chengdu
'Whut?! Wat is het hier groen!' Vanuit de bus leek het net alsof we LA binnen reden. Netjes gekapte bomen, groen gemaaid gras en straten zó schoon! Eenmaal aangekomen in Flipflop Hostel konden wij direct aansluiten bij de Free City Tour die ons o.a. langs de Giant Panda bracht die op de rooftop van het grootse en moderne winkelcentrum klimt. Al met al een korte maar krachtige voorbereiding op het échte werk.

In plaats van de georganiseerde tour (130 yuan) namen wij uiteraard het heft in eigen hand door de volgende dag de metro en local bus te pakken richting het Giant Panda Breeding Center. Wederom werd onze verzekeringspas als studentenpas geaccepteerd, waardoor onze zelfstandigheid ons in totaal 90 yuan heeft bespaard (12,50 euro, kassa!). Al snel werden wij getrakteerd op een schouwspel waarbij de panda's werden gevoed. Zo lief! Er zijn slechts nog 1836 panda's op de wereld en dit Center zet alles op alles om het uitsterven tegen te gaan. Zij zijn gestart met 6 panda's en mede door hun verzorging telt het Center nu al 241 panda's! Na 3u hadden wij de babies, sub-adults, great en rode panda's geobserveerd en werd onze middag verder gevuld met een wandeltocht die de in totaal afgelegde 27km aan elkaar knoopte. De wandelroute bracht ons langs de buddhistische Wenshu tempel (waar wij onze eerste vega dumplings hebben verorberd) en Peoples Park. Vervolgens waren onze voetjes klaargestoomd voor een avond uit. Met een groepje van het hostel (Alice uit Frankrijk, Sam uit Engeland en Michelle de barvrouw van Flipflop) betraden wij allereerst Propaganda. Op het moment dat Michelle te horen kreeg dat haar vriend een VIP tafel had bemachtigd in exclusieve Club Space, lieten wij snel de gratis ladies night cocktails achter ons en snelden wij ons hierheen. Whisky's, fruit en hitsige trancemuziek tilden ons op het podium om onze Europese dancemoves ten tonele te brengen. Ballonnen, confetti, vuurspuwers.. Niets was te gek! Waar zijn wij in hemelsblauw beland?!

Lijiang
Die vraag herrees 2u later nogmaals in onze gedachtes toen wij in de taxi zaten richting het vliegveld. Sterker nog, deze vraag was niet meer weg te denken toen wij niet veel later bezweet, vermoeid en hopeloos 3u lang met onze hele inboedel door de zinderende hitte van Lijiang een hostel aan het zoeken waren. Hoewel wij om 7u geland waren, betraden wij - naar ademsnakkend en wel - pas om 12u de poorten van October Inn, een rustiek hostel gelegen bovenop een berg. De rest van de dag waren wij tot niets anders meer in staat dan als levenloze zombies voor ons uit te staren, waarbij de beelden van die avond ervoor - aka een paar uur geleden - als een waas aan ons voorbij trokken.

Goede Vrijdag! In NL lagen de paasdagen in het verschiet, maar in China leek het wel alsof er reeds 'twee doden' herrezen. Zo fit als wij ons de volgende ochtend voelden, hiketen wij eerst via de Elephant Hill naar de Dragon Pool. Vervolgens huurden wij twee fietsen bij de lokale supermarkt (deze waren niet te verkrijgen bij het ernaast gelegen Tourist Center, klinkt logisch..) om de omliggende bergdorpjes te verkennen. Als eerst was Shuhé aan de beurt, wat een kleinere versie van de Old Town in Lijiang bleek te zijn. Elk winkeltje verkocht wederom dezelfde spulletjes met de djembés als trots. Het volgende dorpje Baisha hebben wij echter nooit bereikt, aangezien één van onze fietsen het in the middle of nowhere begaf... Het is tóch de supermarkt geweest, niet te vertrouwen die lui. Na hulp van een verdwaalde scooterrijder en een politieman fietsten wij krakkemikkig, maar mét succes (!) terug naar Lijiang. Home sweet October Inn!

Hiken door Tiger Leaping Gorge of een bezoek aan Snow Mountain in één dag?! Over dit dilemma bogen wij in de namiddag ons hoofd. Aangezien wij al vele hikes op onze kerfstok hebben, kwam een bezoek aan de 4600m hoge gletsjer uiteindelijk als winnaar uit de bus. Bij het zien van de zuurstofflessen waar menig Chinees al op 'de begane grond' stevig aan begon te lurken en bij het zien van de cable cars startte deze dag al een stuk luchtiger. Helaas was het wel wat bewolkter wat niet bevordelijk was voor het uitzicht, maar de naar zuurstof happende Chinezen - die hier echt een sport van maken en waarbij het lijkt alsof ze elk moment het loodje kunnen leggen - zorgden wel voor de nodige vertier. Toen wij voor onze lunch alsnog neerstreken in het door ons eerder nooit bereikte dorpje Baisha was voor ons de dag compleet. Of toch niet? Die avond konden wij het niet laten om nog even de barstreet van de Old Town in te trekken en dat was maar goed ook. Springkussens als podia, hysterisch gillende Chinese meiden die ons als Taylor Swift waarnamen en cameraflitsen all over. Een avond om weer te vergeten!

Wist je dat:
- Lijiang hét stadje is om te verdwalen? De eerstvolgende 6 backpackers die na ons arriveerden waren ook in een soort van Bermuda driehoek terecht gekomen.
- met name de vrouwen het zware werk verrichten? Zij zijn aan de weg aan het timmeren en met kruiwagens aan het slepen.
- onze lichamen binnen een uur moesten wennen aan temperaturen variërend tussen de 1.6C en 24C op de Snow Mountain? En dat zónder zuurstofcapsule.