Kleine meisjes worden groot...

‘Gefeliciteeeeerd!!’

En zo weergalmde het startschot voor ons toekomstig avontuur in onze oren. Vorige maand werden namelijk alle toeters en bellen uit de kast gehaald om hét heugelijke moment te vieren dat twee vriendinnen, beiden backpackers in spé, hun diploma hebben behaald. Voor Roos betekende dit een gouden lintje voor haar Human Resource Management studie bij hogeschool Inholland in Haarlem en Diemen. Voor Nadi betekende dit haar Master Sociaal&Organisatie Psychologie aan de universiteit van Leiden. Doordat wij deze diploma’s dubbel en dwars in onze curriculum vitae hebben geparkeerd op een (niet geheel onbelangrijk) be-spot-te-lij-ke jonge leeftijd van 22 jaar, nodigt dit ten zeerste uit voor een ‘feestje’. En waarom niet een gigantisch avontuurlijke party van 8 weken lang? De mijlpalen die vorige maand hardhandig door ons in de grond zijn getimmerd blijven immers toch wel staan...

Enfin.. Het idee was er, nu de uitvoering nog. Al snel bleek dat onze zekerheid dat deze trip onvergetelijk zou worden ook gepaard ging met enige zenuwtrekjes. Nadat wij met trillende vingers de definitieve ‘enter’ hadden ingedrukt tijdens het boeken van onze vliegtickets was er echter geen weg meer terug. Onze fata morgana wordt nu echt werkelijkheid! Als twee onervaren backpackers, die zelfs nog nooit een voet buiten Europa hebben gezet, gaat zowel letterlijk als figuurlijk de komende twee maanden een compleet nieuwe wereld voor ons open. Het is zo spannend, maar toch ook fijn!

De paspoorten en creditcards zijn aangevraagd, de armen zijn blauw van de inentingen, de backpackersrugzakken zijn uit de schappen gehaald, we hebben ons voor de helft al ingesmeerd met Deet, de klamboes zijn op de kop getikt, de lenzenvoorraden zijn bijgevuld, onze kennis is uitgebreid wat betreft afdingen, wisselkoersen en gevaarlijke mannetjes, extra pasfoto’s zijn vers uit de printer gerold, de lakenzakken voor onhygiënische bedjes (lees: waarschijnlijk veel te dunne koude kale matjes) zijn binnen handbereik, de moneybelts zijn reeds om onze heupen geknoopt en de bergschoenen hebben al de eerste kilometers te verduren gehad. Kortom, wij staan met één doelbewust been al in het vliegtuig van Malaysia Airlines. Kreten als ‘Please, fasten your seatbelts!’ komen ons als een waas tegemoet.

Maar.. waar blijft dat andere been? Die blijft nog ietwat krampachtig en vertrouwd aan Nederlandse bodem genageld. De komende twee weken staan namelijk in het teken van zo veel mogelijk genieten van de liefde die onze familie en vrienden aan ons geven. Dit wordt namelijk niet alleen een reis waarin wij kennis geven aan een compleet nieuwe wereld. Nee, deze reis betekent ook dat wij voor het eerst in ons leven twee maanden lang, ver weg van onze oude vertrouwde wereld, onze eigen boontjes moeten doppen. Als wij straks ergens verdwaald in de rimboe en strompelend over boomstronken op zoek zijn naar Papoea’s, dan willen we juist op deze momenten kunnen teren op onze vertrouwde herinneringen van thuis die nog vers in het geheugen liggen. Wellicht zijn jullie ons kompas die ons de juiste route wijst..

En wel een route die ons vast en zeker gaat brengen langs o.a. olifantenritjes, snorkeltripjes en dolfijnenbezoekjes. De gedachte van het ontdekken van onbekende plekken, het snuiven van traditionele culturen en het proeven van smaakvolle gerechten doen zeker onze handen jeuken, onze voeten tintelen en onze backpacks klapperen. Over exact twee weken, op woensdag 13 maart om 12.00u, start onze zoektocht naar hét onbekende, precies datgene waar wij twee maanden lang een zonnestraaltje van mee kunnen pikken! De stoffige collegebanken en droge literatuur die wij jaren hebben verteerd laten wij in ieder geval ver achter ons.

Achja, kleine meisjes worden groot! Tien jaar geleden zaten wij als twee schuchtere meisjes naast elkaar op onze middelbare school het Fioretti College en moet je ons nu eens zien? Twee volwassen jongedames die zelfverzekerd en doelbewust aan het begin van hun reis staan. Thailand, Cambodja en Indonesië schijnen ons aan de horizon tegemoet.